Harlingen H1 - Meeuwen H1
17-3
Afgelopen zondag stond de inmiddels vierde wedstrijd van het jaar op het programma. Na twee eerdere oefenwedstrijden tegen Zwolle H3 en Huizen H2, stond vorige week de wedstrijd tegen PW op het programma. Deze werd helaas in de laatste minuut gelijkgespeeld, waardoor de aanwezige pers niet al te veel zin had. U merkt het al: dat is deze week anders.
Zondag 16 maart, Harlingen uit. Harlingen had drie punten meer en één wedstrijd meer gespeeld. Het thuisduel werd verloren met 2-6, dus het was een pittige, maar zeer belangrijke wedstrijd. We gingen ervan uit dat ze hoge druk zouden zetten en explosief zouden spelen, maar dat we mede daardoor ook veel ruimte achter hun verdediging zouden krijgen. Het complex van Harlingen krijgt overigens een voldoende. Het ligt prachtig aan de zeedijk, met een standbeeld van de Stenen Man op de achtergrond (later meer). Het veld leek verdacht veel op ons eigen gras, en het clubhuis was een gezellige bende.
Het eerste kwart begon prima van onze kant. De druk op de kom werd minder gezet dan we misschien stiekem hadden verwacht. Ze lieten ons een beetje het spel maken, en we kwamen er zo nu en dan goed doorheen. Soms hadden we de oplossing met de scoop nodig, maar vaak werd er ook gecombineerd met de getrainde combinaties. Het zag er vermakelijk uit.
In het tweede kwart nam het aantal kansen van Harlingen iets toe en dat van ons misschien iets af, maar eigenlijk veranderde het spelbeeld niet veel. Hugo kwam nog één-op-één op de keeper, maar vergat deze uit te spelen. Harlingen vergat op zijn beurt de bal te raken terwijl Toon al uitgespeeld was. Aan beide kanten had er een doelpunt kunnen vallen, zo simpel was het. Aan het einde van het tweede kwart kreeg Harlingen een lading strafcorners. Gelukkig was hun corner niet denderend, en als er wel wat potentie in zat, dacht de aanvaller ons wel even uit te spelen. Met 0-0 gingen we de rust in.
In het derde kwart kwam er voor Harlingen een verlossing. Ze maakten de 1-0, waarbij de bal na wat gepiel door de sticks van twee Meeuwen ging en voor de neus van een inlopende Fries belandde. Gingen we bij de pakken neerzitten? Daar dachten we even aan, maar Jaap kwam direct met opbeurende woorden, zodat we weer verder gingen met ons plan. We kregen nog enkele kansjes met Bart en Hugo voorin, maar het mocht niet baten.
In het vierde kwart nam ons balbezit steeds verder toe. Harlingen liet dat ook toe, omdat ze steeds meer achteruit liepen. Bang aangelegd, maar wel logisch. Het werd daardoor erg druk, waardoor we veel pogingen hadden om kansen te creëren. Het slotoffensief was er zeker, maar misschien waren we ook gewoon op. Eindstand: 1-0 verlies.
We kunnen als team trots zijn op wat we op de mat hebben neergezet. Het was een teamprestatie, helaas zonder punten. Maar met dit spel kunnen we met vertrouwen verder kijken.
Update vanuit de ziekenboeg: Sander is ontslagen, zijn rug is 100% wedstrijdfit. Helaas is de duim van Nick afgelopen wedstrijd op twee plekken gebroken.
Terug naar het standbeeld van de Stenen Man. De gehele wedstrijd keken we naar dit beeld op de zeedijk van Harlingen. Het is geïnspireerd op de Romeinse god Terminus. Daarover heb ik eigenlijk niet zoveel te vertellen, want het beeld is eigenlijk maar een grenspaal, en Terminus is de god van de grenzen. Maar er stond bij HC de Meeuwen een Stenen Man op het veld die zijn hele doel had dichtgemetseld, inclusief voegen. Toon, je hebt fantastisch gekeept. De Stenen Man of the Match-award gaat naar jou.
